"Klasyka. Król Lear" to tragedia napisana przez Williama Shakespeare'a, nawiązująca do mitu o królu Brytanii - Llyrze. Utwór powstał prawdopodobnie w roku 1605, natomiast został wydany 17 lat później w "Pierwszym folio", zbiorze dzieł znanym wcześniej pod tytułem "Komedie, kroniki i tragedie pana Williama Szekspira". Tragedia uznawana jest za jedno z największych dokonań w twórczości brytyjskiego pisarza. Akcja tragedii przenosi odbiorcę do Brytanii z VIII w. p.n.e. i przedstawia losy tytułowego władcy. Król Lear decyduje się rozdzielić królestwo między trzy córki Gonerylę, Reganę i Kordelię. Ich miłość do niego ma być kryterium, na podstawie którego podejmie decyzje o podziale. Z tego powodu córki za wszelką cenę próbują udowodnić ojcu swoje uczucia, sypiąc kwieciste komplementy. Tylko Kordelia nie zamierza mówić pięknych, lecz nieszczerych słów ojcu, czym skazuje się na jego gniew. Król przekazuje majątek Goneryli i Reganie, ale już wkrótce przekona się, że za powierzchownymi zapewnieniami kryje się obłuda. William Shakespeare był dramaturgiem, pisarzem oraz aktorem żyjącym na przełomie XVI i XVII wieku. Uznawany jest za jednego z najwybitniejszych reprezentantów brytyjskiej literatury, miał ogromny wpływ na rozwój teatru i języka. Cieszył się dużą popularnością już za życia, jednak jego dokonania docenione zostały po śmierci. Shakespeare jest autorem blisko 200 utworów. Do jego najwybitniejszych dzieł należą "Sen nocy letniej", "Otello", "Romeo i Julia", "Makbet" i "Hamlet". Były one wielokrotnie cytowane przez innych twórców, a także doczekały się filmowych adaptacji.